Παθήσεις που επιπλέκουν την εγκυμοσύνη

Υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση)

Αν η αρτηριακή πίεση της γυναίκας είναι υψηλή πριν από την εγκυμοσύνη, η γυναίκα θεωρείται χρονίως υπερ­τασική. Αν η αρτηριακή πίεση της γυναίκας είναι υψηλή στην εγκυμοσύνη, αναφέρεται ως υπέρταση λόγω εγκυ­μοσύνης. Το 8-12% των εγκύων είναι υπερτασικές. Η υπέρταση εμφανίζεται συνήθως μετά την 20ή εβδομάδα και κυρίως όσο πλησιάζει η ημερομηνία τοκετού. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση υπέρτασης κυήσεως είναι η χρόνια υπέρταση, το ιστορικό προεκλαμψίας σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, μικρή (<20 ετών) ή μεγάλη (>40 ετών) ηλικία της εγκύου, η παχυσαρκία και κάποιοι γενετικοί παράγοντες.. Αν δεν αντι­μετωπιστεί , μπορεί να οδηγήσει σε σοβα­ρές επιπλοκές όπως προεκλαμψία και αποκόλληση πλακούντα. Γι αυτό, θα πρέπει να εξε­τάζεται συνεχώς η αρτηριακή πίεση της εγκύου καθ’ όλη την κύηση και να ελέγχεται συχνά δείγμα ούρων για παρουσία λευκώματος.

Προεκλαμψία

Η προεκλαμψία εμφανίζεται  κατά τη διάρκεια της κύησης και χαρακτηρίζεται από υψηλή αρτηριακή πίεση και διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας με αποτέλεσμα παρουσία λευκώματος στα ούρα, πρήξιμο στα πόδια, τα χέρια και το πρόσωπο. Μπορεί να εκδηλωθεί με πονοκέφαλο και θαμπή όραση. Στην ομάδα υψηλού κινδύνου συγκαταλέγονται οι μητέρες που είναι πάνω από 40 ετών, οι έφηβες μητέρες, οι διαβητικές και οι έγκυες με ιστορικό υψηλής αρτηρια­κής πίεσης, προεκλαμψίας ή οι έγκυες με πολύδυμη κύηση. Οι αιτίες που την προκαλούν δεν είναι γνωστές, και κατά συνέπεια καμιά θεραπεία δεν έχει αποδειχτεί απολύτως απο­τελεσματική. Η λή­ψη δισκίων για την υπέρταση θα μειώσει την αρτηρια­κή πίεση. Όμως η πραγματική θεραπεία είναι η γέννηση του μωρού με πρόκληση τοκετού όταν κρίνει ο γιατρός ότι το έμβρυο είναι ώριμο. Μόλις το μωρό γεννηθεί, η αρτηριακή πίεση της μητέρας πέφτει και η νεφρική λειτουργία επανέρχεται στο φυσιολογικό. Σπανίως η προεκλαμψία εμφανίζεται στη διάρκεια των πρώτων 24ωρων της λοχείας. Να ακολουθείτε το πρό­γραμμα των ιατρικών ελέγχων και προσπαθήστε να μην αγ­χώνεστε, γιατί αυτό αυξάνει την πίεση. Να τρώτε καλά και υγιεινά και να πίνετε άφθονο νερό. Καλό θα είναι να χρησιμοποιείτε μια απλή συσκευή μέτρησης και καταγραφής της αρτηριακής πίεσης καθ’ όλη την κύηση.

Αναιμία

Η αναιμία αποτελεί συνηθισμένη κατάσταση στην εγκυ­μοσύνη και οφείλεται στη μείωση του αριθ­μού των ερυθρών αιμοσφαιρίων, της περιεκτικότητάς τους σε αιμοσφαιρίνη και του αιματοκρίτη. Τα συμπτώματα της αναιμίας στην έγκυο είναι συνήθως κόπωση, ωχρότητα, ζάλη, λιποθυμία και δύσπνοια. Η πιο συνηθισμένη αναιμία στην εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα <<αιμο-αραίωσης>>, που είναι φυσιολογική κατάσταση. Η ποσότητα του αίματος που κυκλοφορεί στον ορ­γανισμό αυξάνεται κατά 40-50% για να αντέξει τις απαιτήσεις του εμβρύου. Η δραματική αυτή αύξηση επιτυγχάνεται περισσότερο με αύξηση του ορού του αίματος και λιγότερο με ερυθρά αιμοσφαίρια. Η σιδηροπενία (η έλλειψη σιδήρου) είναι μια άλλη συχνή αιτία της αναιμίας στην εγκυμοσύνη. Ο λόγος είναι οι αυξημένες ανάγκες για σίδηρο. Είναι λοιπόν σημαντικό, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης η λήψη σιδήρου να είναι επαρκής. Κατά κανόνα αυτό είναι εφικτό με την σωστή διατροφή καθώς και με πρόσληψη συμπληρωμάτων σιδήρου. Μερικές φορές η αναιμία οφείλεται σε κάποια αιμοσφαιρινοπάθεια της εγκύου, όπως όταν έχει στίγμα μεσογειακής αναιμίας, όπου χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην παρακολούθηση της εγκυμοσύνης της για να μην πέσει πολύ η αιμοσφαιρίνη και ο αιματοκρίτης.

Διαβήτης εγκυμοσύνης

Είναι το είδος του διαβήτη που εμφανίζεται στην εγκυμοσύνη, επειδή το πάγκρεας δεν παράγει επαρκείς ποσότητες ινσουλίνης για να αντιμετωπίσει τα αυξανόμενα επίπεδα υδατανθράκων στο αίμα. Παρουσιάζεται από το δεύτερο τρίμηνο και μετά και η διάγνωσή γίνεται συνήθως από τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η κυριότερη επιπλοκή στις γυ­ναίκες που παρουσιάζουν αρρύθμιστο διαβήτη στην εγκυμοσύνη εί­ναι η πιθανότητα να γεννηθεί το μωρό μεγαλόσω­μο. Ακόμα μπορεί να παρουσιάσει υπογλυκαιμία και αναπνευστική ανεπάρκεια αμέσως μετά τη γέννηση του και να φέρει  κάποιες συγγενείς ανωμαλίες. Ο τοκετός πρέπει να γίνει όταν συμπληρωθεί η 40^η εβδομάδα ή νωρίτερα αλλά όχι αργότερα. Κίνδυνος εμφάνι­σης τέτοιας μορφής διαβήτη υπάρχει αν είχατε εμφανίσει διαβήτη σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, αν είστε πάνω από 35 ετών, υπέρβαρη ή ασιατι­κής καταγωγής, αν το προηγούμενο μωρό σας είχε βάρος μεγαλύτερο από 4 κιλά, αν έχετε διαβητικό γονέα ή αδελφό/ή ή θνησιγε­νές νεογνό στο παρελθόν. Οι περισσότερες γυναίκες με αυτή την πάθηση μπο­ρούν να ρυθμίσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους ακολουθώντας μια δίαιτα διαβητικού. Για μερι­κές όμως αυτό δεν αρκεί, Αυτές οι γυναίκες χρειάζεται να κάνουν ενέσεις ινσουλίνης.

Ινομυώματα

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι στα τοιχώματα της μήτρας. Οι ορμόνες που εκκρίνονται κατά την κύηση μπο­ρεί να τα διογκώσουν. Σπανίως, προκαλούν επιπλοκές καθώς περιορίζουν το χώρο που χρειάζεται το έμβρυο για να αναπτυχτεί μέσα στη μήτρα και  την αιμάτωση του πλακούντα, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες πρόωρου τοκετού και μειωμένου ρυθμού αύξησης βάρους του εμβρύου.

Οσφυαλγία

Η οσφυαλγία παρατηρείται κυρίως στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, λόγω της αύξησης του βάρους του σώματος και της πρόσθιας κάμψης της σπονδυλικής στήλης από το βάρος της κοιλιάς. Η λήψη παρακεταµόλης ανακουφίζει τη συμπτωματολογία χωρίς να την εξαφανίζει. Η φυσικοθεραπεία βοηθά. Για την αποφυγή της οσφυαλγίας σημαντικό ρόλο παίζει και η στάση του σώματος της εγκύου. Το κεφάλι σας να είναι ψηλά και  τα αυτιά ακριβώς πάνω από τους ώμους. Τους ώμους σας να τους κρατάτε ελαφρά προς τα κάτω και πίσω, προσπαθώντας να έχετε τις ωμοπλάτες ενωμένες και τους κοιλιακούς μύες επίπεδους.