Πρώιμη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού

Υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι αν μια γυναίκα νιώθει καλά, αν δεν έχει κάποια ενόχληση στο στήθος της, αν δεν ψηλαφά μόρφωμα και δεν έχει κληρονομικό ιστορικό καρκίνου, είναι μια χαρά και δεν χρειάζεται να κάνει έλεγχο για τον καρκίνο του μαστού. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, όμως, 1 στις 11 Ευρωπαίες θα παρουσιάσει καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής της και πάνω από το 70% του συνόλου των γυναικών με καρκίνο του μαστού δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό της νόσου.  Τα καλά  νέα είναι ότι αν η νόσος διαγνωστεί πολύ νωρίς, δηλαδή στο στάδιο Ι η πλήρης ίαση είναι σχεδόν βέβαιη. Γι’αυτό έχει μεγάλη σημασία η έγκαιρη διάγνωση. Με την πρώιμη ανίχνευση προσπαθούμε να βρούμε τη νόσο πριν αυτή δώσει συμπτώματα και αυτό γίνεται με τρείς τρόπους που συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον και οι οποίοι είναι ετήσια ψηλάφηση του στήθους από το γιατρό, ετήσια μαστογραφία και συστηματική αυτοεξέταση. Κάθε γυναίκα, λοιπόν, πρέπει να υποβάλλεται στον ετήσιο έλεγχο από το γιατρό της. Κατά τη λήψη ιστορικού ο γιατρός θα υπολογίσει αν η γυναίκα ανήκει σε κατηγορία του συνήθους ή υψηλού κινδύνου να αναπτύξει καρκίνο μαστού, εντοπίζοντας παράγοντες κινδύνου που μπορεί να φέρει.

Αυτοί είναι οι εξής :

• Ηλικία. Όσο αυξάνεται η ηλικία αυξάνεται και ο κίνδυνος
• Οικογενειακό ιστορικό. Όταν μία ή περισσότερες από τις συγγενείς πρώτου βαθμού έχουν αναπτύξει καρκίνο του μαστού
• Μη τεκνοποίηση ή πρώτη τεκνοποίηση μετά την ηλικία των 30 ετών
• Πρώιμη έναρξη εμμηνορρυσίας (πριν από την ηλικία των 12 ετών)
• Βραδεία έναρξη εμμηνόπαυσης (μετά την ηλικία των 55 ετών)
• Παχυσαρκία
• Κάπνισμα
• Προηγούμενο ιστορικό καρκίνου του μαστού
• Σημαντική έκθεση του θώρακα σε ακτινοβολία
• Προηγούμενος καρκίνος της μήτρας ή των ωοθηκών
• Άτυπη υπερπλασία ή άλλη προ-κακοήθης κατάσταση στο μαστό
• Η συχνή κατανάλωση αλκοόλ
• Η λήψη αντισυλληπτικών δισκίων επί σειρά ετών και η λήψη μετά την εμμηνόπαυση οιστρογόνων για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ακολουθεί η επιμελής ψηλάφηση των μαστών από το γιατρό, ο οποίος  στη συνέχεια θα της συστήσει την ετήσια μαστογραφία, κατά προτίμηση ψηφιακή, που θα πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο από τα 40 έτη και μέχρι τα 75 και στη συνέχεια κάθε 2 χρόνια.  Πριν φύγει από το ιατρείο ο γιατρός θα τονίσει στη γυναίκα, για μια ακόμα φορά, πόσο σημαντική είναι η αυτοεξέταση ή αυτοπαρακολούθηση που συνίσταται στο να γνωρίζει η γυναίκα τη σύσταση του μαστού της και να μπορεί να αντιληφθεί ότι έχει εμφανιστεί ένα ογκίδιο που δεν υπήρχε, ένα έκκριμα από τη θηλή, μια εισολκή στο δέρμα ή σημεία φλεγμονής όπως πόνος μαζί με ερυθρότητα και αυξημένη θερμοκρασία στην περιοχή και να προστρέξει για ιατρική βοήθεια..

Συνοπτικά, λοιπόν, η ανίχνευση του καρκίνου του μαστού σε πρώιμο στάδιο, τη στιγμή που αυτός είναι σχεδόν πλήρως θεραπεύσιμος, στις συνήθους κινδύνου γυναίκες, γίνεται με ετήσια μαστογραφία, ετήσια ψηλάφηση από το γιατρό και συστηματική αυτοεξέταση των μαστών από την ίδια τη γυναίκα. Οι γυναίκες κάτω των 40 ετών με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού θα πρέπει να συμβουλεύονται γιατρό για το πότε είναι καλό να ξεκινήσουν τις μαστογραφίες και γενικά,  οι γυναίκες που ο κίνδυνος να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού είναι υψηλός, επειδή φέρουν μερικούς παράγοντες κινδύνου, μπορεί να χρειαστεί να υποβληθούν και σε συμπληρωματικές εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα, μαγνητική μαστογραφία ή γονιδιακό έλεγχο, εφόσον ο γιατρός τους το κρίνει.